Marijampolė (w j. polskim: Mariampol) Nazwa miasta pochodzi od błogosławionej Maryi Dziewicy (Marijam-); końcówka -polė oznacza “miasto” oraz od klasztoru Ojców Marianów założonego w przeszłości w okolicy. W czasach okupacji sowieckiej w latach 1956 – 1989, miasto nosiło oficjalną nazwę Kapsukas. Pod względem narodowościowym Marijampolė należy do miast prawie w 100% litewskich (95% Litwini, 4% Rosjanie, 0,3% Polacy). Rzeka Šešupė dzieli miasto na dwie części połączone ze sobą 6-cioma mostami. Miasto stanowi litewskie centrum regionu etnograficznego Suvalkija (Sudowii) – Litwy Zaniemeńskiej. Miasto leżące nad Szeszupą wyrosło z wioski Poszeszupie, która w źródłach historycznych pierwszy raz została wymieniona w 1667 r. W XVIII w. wieś kościelna wyrosła do rangi miasteczka handlowego o nazwie Starapol. Po zbudowaniu klasztoru miasteczko nazwano Mariampolem. 23 lutego 1792 r. Mariampol uzyskał prawa magdeburskie i stał się ważnym ośrodkiem handlowym tego regionu. W 1918 r. po odzyskaniu przez Litwę niepodległości rozpoczął się intensywny rozwój miasta.
Pomimo wielu zniszczeń w latach II wolny światowej najpiękniejsze budowle zachowały się. Sporą część zabytków architektury stanowią świątynie różnych wyznań w stylu klasycyzmu i historyzmu, budynki oświatowe, dworzec kolejowy i inne budowle z okresu międzywojennego. Po ponownym odzyskaniu niepodległości przez Litwę miastu przywrócono dawną nazwę Marijampol. Marijampol jest siódmym pod względem wielkości miastem na Litwie. Od 1994 roku funkcjonuje jako stolica województwa oraz ośrodek przemysłowy. Działają tu cukrownie, zakłady przemysłu maszynowego oraz fabryka tkanin wełnianych. Marijampol to również centrum edukacji, turystyki i sportu. To również siedziba litewskiego biura Euroregionu Niemen. Umowa o współpracy miast partnerskich między Suwałkami i Marijampolem została podpisana w 1995 r.
