Duchowny Kościoła rzymskokatolickiego, studia: w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu (1969 – 1973), na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1974) i w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży (1975 – 1976), 1976 r. święcenia kapłańskie. Związany od 1975 r. z Suwałkami, początkowo jako katecheta, następnie jako duchowny suwalskich parafii: wikariusz Parafii św. Aleksandra proboszcz Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. Działacz społeczny i charytatywny, obdarzony wielka charyzmą, nazywany „pasterzem suwalskiej biedoty”. W 1993 r. zainicjował powstanie przy Parafii NSPJ pierwszej w Polsce szkoły podstawowej dla dzieci romskich. Współorganizator powstania w Suwałkach szkół niepublicznych orz akcji pomocy dla najuboższych, bezdomnych i innych osób wykluczonych społecznie. W 1982 r. współtwórca filii Instytutu Wyższej Szkoły Religijnej KUL, w 1981 r. inicjator spotkania założycielskiego MKZ NSZZ „Solidarność” w Suwałkach, opiekun Związku, organizator niezależnych koncertów, wieczorów poetyckich, wykładów, kolportażu prasy i wydawnictw podziemnych.
Od 1985 r. dyrektor Ośrodka Studiów Teologicznych – od 1993 r. jako Wyższej Szkoły Służby Społecznej im. Ks. F. Blachnickiego. Duszpasterz diecezjalny Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków, uznawany za kapelana osób niepełnosprawnych. W 2000 r. laureat nagrody Prymasa Polski za osiągnięcia oświatowe, w 2001 r. odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej za działalność społeczną, w 2006 r. wyróżniony przez Prezydenta Miasta Suwałk tytułem i nagrodą „Włócznia Jaćwingów” oraz zwycięzca konkursu „Suwalczanin Roku”, w 2007 r. pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych zasług dla przemian demokratycznych w kraju oraz za działalność edukacyjną i charytatywną. 25 kwietnia 2012 r. uchwałą Rady Miejskiej w Suwałkach otrzymał pośmiertnie tytuł „Zasłużony dla Miasta Suwałk”.