Lech Nowikowski

Posiadane odznaczenia:

  • a) państwowe:
    • • 1973r. – Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju,
    • • 1985 r. – Złoty Krzyż Zasługi,
    • • 2002 r. – Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie.
  • b) resortowe i inne:
    • • 197 1 r. – Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej i Turystyki Ziemi
  • Białostockiej, odznaka złota,
    • • 1971 r. – Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego, odznaka,
    • • 1971 r. – Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego, odznaka,
    • • 1973 r. – Zasłużony Działacz LOK, odznaka złota,
    • • 1977 r. – Zasłużony Działacz Turystyki, odznaka srebrna,
    • • 1984 r. – Za Zasługi Dla Województwa Suwalskiego, odznaka,
    • • 1982 r. – Honorowa Odznaka PTTK, odznaka złota,
    • • 1985 r. – za Wybitne Zasługi dla Rozwoju Badmintona, odznaka złota,
    • • 1988 r. – Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, odznaka złota,
    • • 1989 r. – Medal Pamiątkowy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Suwałki, medal,
    • • 1997 r. – Zasłużony Działacz LZS, odznaka.

Modelarstwo lotnicze – zawodnik, instruktor, społecznik, propagator

W 1946 r. tuż po zakończeniu działań wojennych przy Komendzie Hufca ZHP w Suwałkach powstała 6 Męska Drużyna Harcerska. Jednym z członków drużyny był wówczas Pan Lech Nowikowski. W pracowni modelarskiej (uruchomionej wysiłkiem samych modelarzy), poza wiedzą teoretyczną członkowie drużyny, a wśród nich Pan Nowikowski, budowali modele latające i redukcyjne. W 1953 r. Pan Nowikowski uzyskał uprawnienia instruktora I klasy modelarstwa lotniczego (jedyny w woj. białostockim). Podjął pracę z młodzieżą. Jego podopieczni już w latach 60-tych startując w mistrzostwach województwa i Polski zdobywali tytuły mistrzowskie, a od połowy lat 80-tych osiągali spektakularne sukcesy na arenie krajowej i międzynarodowej. Po zakończeniu pracy zawodowej kontynuował społecznie działalność na rzecz rozwoju modelarstwa lotniczego. Wśród wielu wychowanków, którym skutecznie zaszczepił miłość do lotnictwa byli między innymi:

– Stanisław Skibicki – posiadacz złotej odznaki modelarskiej z 3 diamentami, instruktor klasy „S”, czynny zawodnik, instruktor i wychowawca mistrzów Polski, Europy i świata, trener zawodnika – Bartłomieja Skibickiego – Mistrza Polski, Europy i świata, – Jan Galiński – zawodnik, pilot, mechanik samolotowy, konstruktor lekkiego samolotu sportowego,
– Grzegorz Szczęsnowicz – zawodnik, skoczek spadochronowy, pilot paralotni, instruktor. Strzelectwo sportowe – pasja, praca, satysfakcja

W 1953 roku rozpoczął pracę na stanowisku Kierownika Klubu Sportów Ogólno wojsko­wych Ligi Przyjaciół Żołnierza w Suwałkach. Zajmował się szkoleniem członków LPŻ w dzie­dzinie sportów obronnych – najbardziej prężna i popularna sekcja strzelecka (skupiała zarówno osoby dorosłe jak i młodzież). Szkoląc zawodników podnosił równocześnie swoje kwalifikacje i umiejętności, między innymi poprzez trening (strzelanie z broni długiej – KBKS i karabinu oraz z broni krótkiej – pistolet).

W 1955 roku uczestniczył, wraz z reprezentacją Suwałk, w pierwszych oficjalnych zawodach o mistrzostwo województwa białostockiego. Uzyskany indywidualnie rezultat w strzelaniu z KBKS był potwierdzeniem talentu i umiejętności. Został powołany do reprezentacji województwa. W roku 1958 uczestniczył w ogólnopolskich mistrzostwach LPŻ w Szczecinie. Został zakwalifikowany do centralnej kadry LPŻ (broń małokalibrowa KBKS). Jako zawodnik nie miał na co dzień trenera, toteż to co uzyskał w strzelectwie zawdzięczał tylko wielkiej determinacji i pracy. Rokiem przełomowym w karierze zawodniczej był rok 1961. Startując w XXVL Mistrzostwach Polski we Wrocławiu uzyskał wynik w strzelaniu w konkurencji KBKS: 1 /3×40 strzałów w trzech postawach/stojąc klęcząc, leżąc/ 1115 /l200 (z kontuzją prawej stopy), który zapewnił przynależność do strzeleckiej Kadry Narodowej Polski. Zaliczał się wówczas do czołowych zawodników kraju w strzelaniu z broni długiej zarówno w KBKS na odległość 50 m, jak również z KBD (karabin bojowy dowolny) na odległość 300 m. Ze względu na brak klubu na terenie województwa białostockiego w latach 1961-1964 reprezentował klub Gwardia Warszawa. Po II wojnie światowej był pierwszym suwalczaninem, który, wchodził w skład Kadry Narodowej Polski. Będąc członkiem kadry narodowej, przez trzy lata, każdy wolny czas w późnych godzinach wieczornych lub wczesnym rankiem przeznaczał na trening statyczno-techniczny, siłowy oraz ogólnorozwojowy – bez względu na porę roku (minimum 3 godziny dziennie). Wszystko podporządkowane było strzelectwu, treningom i udziałowi. Była to po prostu pasja. Rok 1963 to kolejny rok przełomowy w karierze sportowej Lecha Nowikowskiego. Przed Olimpiadą w Tokio w 1964 r. został zakwalifikowany do kadry olimpijskiej. Niestety ze względu na sytuację rodzinną i zawodową wystąpił do PZSS z prośbą o zwolnienie z obowiązków członka kadry narodowej, a tym samym zrezygnował z przygotowań do olimpiady.

Ostatni oficjalny udział w zawodach strzeleckich L. Nowikowskiego to Ogólnopolska Spartakiada w Bydgoszczy w 1967 r. Rozstał się ze strzelectwem jako zawodnik – nie zrywając całkowicie z tą dyscypliną sportu. W latach 1968-1975 poświęcił się pracy trenerskiej z młodzieżą (LOK i KS WIGRY). Między innymi dzięki jego pracy, w latach 60-tych w kadrze narodowej juniorów było 2 suwalczan. Uwieńczeniem przygody Pana Nowikowskiego ze strzelectwem, która trwała 18 lat było uzyskanie w 1979 roku dyplomu trenera strzelectwa sportowego II klasy w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Pasję sportową umiejętnie przenosił na członków rodziny: – żona Julianna również uprawiała strzelectwo, wielokrotnie startowała w zawodach reprezentując Suwałki, jak również woj. białostockie na zawodach okręgowych i ogólnopolskich, zdobyła tytuł mistrzyni woj. białostockiego; brała udział w spartakiadach; specjalizowała się w strzelaniu z KBKS;
– syn Marek uprawiając strzelectwo wielokrotnie reprezentował Suwałki i woj. białostockie w zawodach ogólnopolskich oraz licznych spartakiadach;
– córka Ewa reprezentowała Suwałki w zawodach o “Srebrny Muszkiet” oraz jako reprezentant woj. białostockiego uczestniczyła w Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży. Badminton w Suwałkach – jeden z twórców tej dyscypliny

Od 1974 r. zaczął uprawiać grę rekreacyjno-sportową pod nazwą „kometka” (obecnie badminton) propagując ją wśród najbliższego otoczenia. Jako dyrektor Ośrodka Sportu i Rekreacji w Suwałkach (1971-1990) zainteresował grą pracowników ośrodka, a następnie innych suwalczan. Spontaniczna gra przerodziła się w systematyczny trening, a poziom rekreacyjny w sportowy. W 1976 r. odbył się w Suwałkach, między innymi z inicjatywy pana Nowikowskiego, pierwszy otwarty turniej zorganizowany przez ZW TKKF i OSiR (uczestniczyło 14 zawodników). W latach 1976-1978 reprezentacja Suwałk, w składzie której jednym z zawodników był pan Nowikowski, uczestniczyła w turniejach organizowanych przez OZBAD Olsztyn. W 1980 r. zarejestrowana została w OZBAD Olsztyn sekcja badmintona w Suwałkach. Wiceprezesem do spraw szkoleniowych został Lech Nowikowski. Dzięki staraniom L. Nowikowskiego odbył się w Suwałkach kurs instruktorski. Uprawnienia zdobyło 5 osób z Suwałk, a od 1981 r. przez osiem kolejnych lat w Suwałkach odbywały się obozy kadry narodowej badmintona, co w znaczący sposób wpłynęło na poprawę poziomu sportowego suwalskich badmintonistów. W 1984 r. suwalczanie uzyskali awans do II ligi badmintona. Jego zaangażowanie w sprawy suwalskiego badmintona doprowadziło do powołania w 1984 r. OZBAD w Suwałkach. Funkcję prezesa powierzono L. Nowikowskiemu. W 1987 roku powstał w Suwałkach jednosekcyjny klub badmintona LZS POŁAM i odbyły się w Suwałkach Pierwsze Igrzyska Młodzieży w Badmintonie. W latach 1991-2002 funkcję prezesa klubu (obecnie Suwalskiego Klubu Badmintona) pełnił Lech Nowikowski (aktualnie Honorowy Prezes klubu). W 1991 r. zawodnicy trenowani przez Jerzego Szulińskiego (od 1988 r. trener SKB) zdobyli awans do I ligi. Kolejne lata to pasmo sukcesów zespołowych i indywidualnych suwalskich badmintonistów. Wydarzenia te i sukcesy sportowe ściśle powiązane są z działalnością Pana Nowikowskiego. Dyrektor OSiR w Suwałkach, społecznik, turysta W latach 1971-1990 kierował Ośrodkiem Sportu i Rekreacji w Suwałkach. Propagował wśród suwalczan, zwłaszcza wśród młodzieży aktywny tryb życia. Był i jest społecznikiem.Jako długoletni działacz PTTK (od 1956 r.), członek władz Suwalskiego Oddziału PTTK, propagował walory krajoznawcze Suwalszczyzny. Aktualnie jest autorytetem i wzorem dla młodszych suwalskich działaczy sportowych. Cieszy się szacunkiem i zaufaniem środowiska sportowego Suwałk. Wielokrotnie był wyróżniany odznaczeniami państwowymi i resortowymi.