W sobotę (25 czerwca) odbyły się uroczystości związane z obchodami 180-lecia istnienia I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Suwałkach.
Uroczystości rozpoczęły się o godz. 9.00 od uroczystej mszy świętej w Kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, w której uczestniczył ks. bp Jerzy Mazur. Następnie absolwenci oraz zaproszeni goście wzięli udział w części oficjalnej. Historię szkoły w skrócie przypomniał obecny dyrektor Andrzej Kaszkiel i przedstawił film przygotowany przez uczniów I LO pod nadzorem nauczycieli: Marka Urbanowicza, Marcina Orzechowskiego, Janiny Małgorzaty Kap i Mirosława Bogdana.
Historia Szkoły
W październiku 1835 r. z przekształcenia Szkoły Obwodowej w Sejnach powstaje Gimnazjum Sejneńskie. Po dokładnie czterech latach, tj. w październiku 1839, szkoła przeniesiona zostaje do Suwałk i w następnym roku otrzymuje tytuł Gimnazjum Gubernialnego. W lipcu 1843 roku zostaje położony kamień węgielny pod budowę gmachu projektu Antonia Corazziego. Do nowego budynku szkoła przenosi się w sierpniu 1846. Do sierpnia 1866 szkoła działa jako Gimnazjum Męskie – właśnie wtedy utworzone zostało bliźniacze Gimnazjum Żeńskie. Miesiąc luty w roku 1905 zaowocował strajkiem uczniów Gimnazjum Męskiego – żądali oni usunięcia nauczycieli rusyfikatorów i wprowadzenia nauczania języka polskiego. Konsekwencją tych wydarzeń była konspiracyjna działalność niepodległościowa uczniów obu gimnazjów, którzy w latach 1909–1914 wydawali pismo Przedświt. W roku 1919 Tymczasowa Rada Obywatelska Okręgu Suwalskiego wznawia działalność szkoły, która została przerwana na czas I wojny światowej. Utworzone zostaje gimnazjum koedukacyjne, które jednak ponownie podzielone zostaje na dwie oddzielne placówki – Gimnazjum Żeńskie im. Marii Konopnickiej (dyrektorem zostaje Julian Herdin) i Gimnazjum Męskie im. Karola Brzostowskiego (pod dyrekcją Henryka Tarłowskiego). Od kwietnia 1926 do października 1938 stanowisko dyrektorskie Gimnazjum Żeńskiego piastuje Maria Ropelewska, zaś od lutego 1927 do wybuchu II wojny światowej dyrektorem Gimnazjum Męskiego jest Wincenty Burakiewicz. We wrześniu 1936 przy poparciu dyrektorów obu placówek odbywa się zjazd absolwentów suwalskich szkół średnich. W związku z reformą oświaty z 1932 r., szkoły w 1938 roku zmieniają nazwy na: „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Marii Konopnickiej” oraz „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Karola Brzostowskiego”.
Na czas wojny szkoła została zamknięta, zaś profesorowie zostali aresztowani przez Wehrmacht. Kiedy Suwałki w dniu 23 listopada 1944 zostały wyzwolone spod okupacji niemieckiej, szkoła w niedługim czasie wznowiła działalność, tym razem jako placówka koedukacyjna. Po roku 1948 w związku ze zmianami w szkolnictwie wprowadzanymi przez władze ludowe szkoła przemianowana została na liceum ogólnokształcące. W czerwcu 1957 odbył się pierwszy po wojnie zjazd absolwentów, podczas którego odsłonięto pamiątkową tablicę poświęconą poległym profesorom i uczniom. W październiku tego samego roku koedukacyjnemu liceum nadano imię Marii Konopnickiej, a Rota staje się jego hymnem. W październiku 1959 r. Komitet Rodzicielski i mieszkańcy Suwalszczyzny związani duchowo ze szkołą ufundowali sztandar. Liceum uhonorowano również Medalem Tysiąclecia Państwa Polskiego, w związku z obchodami rocznicowymi w 1966 roku. Grudzień 1973 jest miesiącem, w którym szkoła ponownie otrzymuje odznaczenie – Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Od października 1990 do września 1994 trwa kapitalny remont budynku liceum, w związku z czym zajęcia odbywały się w byłym gmachu PZPR na ulicy Noniewicza. We wrześniu 2001 oddana została nowa część szkoły z nowoczesnymi salami wykładowymi, połączona ze starym gmachem łącznikiem. 20 marca 2006 do użytku oddana została nowoczesna hala sportowa, mieszcząca się na tyłach szkoły. Otwarcie obiektu uczczone zostało meczem towarzyskim reprezentacji Polski i Holandii w futsalu.
Biblioteka I Liceum Ogólnokształcącego w Suwałkach jest największą biblioteką szkolną w województwie podlaskim. W jej księgozbiorze znajduje się 40 tysięcy woluminów, zbieranych od początków szkoły w XIX wieku.
Wysoki poziom nauczania w Liceum jest potwierdzony przez wysoką zdawalność egzaminu maturalnego. Uczniowie licznie biorą udział w olimpiadach przedmiotowych, zaś co roku kilku z nich zdobywa tytuł laureata lub finalisty finałów. Wśród uczniów I LO znajdują się również posłowie Sejmu Dzieci i Młodzieży, a także członkowie Rady Dzieci i Młodzieży przy Ministrze Edukacji Narodowej.
W roku 2003 za ogrom pracy dydaktycznej i wychowawczej liceum otrzymało wyróżnienie „Zasłużony dla Miasta Suwałk”, zaś prezydent miasta w roku 2006 wręczył nagrodę „Włócznia Jaćwingów” w kategorii „wydarzenie oświatowe”.
Warto wspomnieć, iż absolwentami szkoły byli m.in. Teofil Noniewicz (ekarz, działacz społeczny), Aleksandra Piłsudska (działaczka PPS, żona Józefa Piłsudskiego), kontradmirał Jerzy Tumaniszwili (w czasie II wojny światowej służył jako oficer m.in. na polskich niszczycielach ORP „Burza” i „Piorun”), generał Rudolf Dzipanow, Edward Szczepanik (ostatni premier Rządu Polskiego na Uchodźstwie).
Obecny na uroczystości Prezydent Miasta Suwałk, Czesław Renkiewicz, wręczył dyrektorowi I LO symboliczny czek na kwotę 60.000 zł.
- Życzę Panu Panie Dyrektorze, aby szkoła nadal utrzymywała tak wysoki poziom kształcenia, jak do tej pory, zajmowała wysokie miejsca w rankingach i była dumna ze swoich absolwentów. Kwota, którą przekazuje samorząd, jest do wykorzystania na rozwój placówki - powiedział Cz. Renkiewicz, Prezydent Suwałk.
Zastępca Prezydenta, Ewa Beata Sidorek, dołączyła się do życzeń dalszego znakomitego rozwoju i przekazała kwiaty na ręce Pana Marka Urbanowicza, wieloletniego pracownika szkoły i "producenta" olimpijczyków.
Kwiaty oraz gratulacje złożyli m.in.: Zdzisław Przełomiec, Przewodniczący Rady Miejskiej wraz z Andrzejem Chuchnowskim, suwalskim radnym oraz absolwentem I LO.
Na zakończenie dyrektor Andrzej Kaszkiel wręczył „srebrne tarcze” absolwentom szkoły sprzed 50 lat, którzy zdawali maturę w 1966 roku.
Wszyscy uczestnicy jubileuszu otrzymali okolicznościowe wydawnictwo pod redakcją Andrzeja Matusiewicza i Alicji Kozłowskiej, w którym oprócz historii, wspomnień nauczycieli i uczniów, znalazł się również wykaz wszystkich abiturientów, profesorów i pracowników szkoły od 1944 roku do dziś.
