Jubileusz 90- lecia świętował dziś (21 października) Zespół Szkół nr 6 im. K. Brzostowskiego. W uroczystości wzięli udział zastępca Prezydenta Suwałk Ewą Sidorek oraz Zdzisław Przełomiec, Przewodniczący Rady Miejskiej. inauguracja roku szkolnego odbyła się 1 września 1981 roku.
Zespół Szkół nr 6 im. Karola Brzostowskiego w Suwałkach to dziś: Technikum nr 2 w Suwałkach, Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 2 w Suwałkach, Centrum Kształcenia Praktycznego w Suwałkach – włączone do szkoły 1.09.2016 r. oraz Ośrodek Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego nr 2 w Suwałkach utworzony 1.09.2016 r.
Z okazji jubileuszu, obecny na uroczystości Czesław Renkiewicz, Prezydent Suwałk złożył dyrekcji, gronu pedagogicznemu oraz wszystkim uczniom i absolwentom najlepsze życzenia przekazując grawerton oraz z czek pieniężny z przeznaczeniem na rozwój szkoły.
- Szkoła ma swoją bogatą i długą historię i wierzę, że nowe karty jej istnienia zapiszą się kolejnymi sukcesami. Ubranżawiamy nasze szkoły i przygotowujemy się do dużych modernizacji i rozbudowy naszych szkół zawodowych. Ta szkoła jeżeli uda nam się pozyskać w przyszłym roku środki unijne wzbogaci się o nowe hale warsztatowe- powiedziała Ewa Sidorek, zastępca Prezydenta Suwałk składając życzenia.
Rys historyczny:
17 listopada 1926 roku na podstawie decyzji Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego powstała Państwowa Szkoła Rzemieślniczo – Przemysłowa w Suwałkach. Ulokowano ją w istniejącym już budynku u zbiegu ulic Kościuszki i 3-go Maja. Pierwszym dyrektorem szkoły został J. Skawiński.
Po wybuchu II wojny światowej szkoła przestała funkcjonować. W kwietniu 1940 r. dyrektor i kierownik warsztatów zostali aresztowani przez gestapo i wywiezieni do obozu koncentracyjnego, gdzie zostali zamordowani. Całkowite rozwiązanie szkoły nastąpiło w kwietniu 1941 r.
Realne czynności tworzenia nowej szkoły rozpoczęły się w lipcu 1947 r. Kuratorium Okręgu Szkolnego Białostockiego poleciło Marianowi Waraksie zorganizowanie Państwowego Gimnazjum Mechanicznego w Suwałkach. Podstawą prawną utworzenia szkoły była decyzja Ministerstwa Oświaty opublikowana w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Oświaty Nr 5 poz. 137.
Na początku roku szkolnego 1948/1949 szkoła otrzymała nazwę - Liceum Mechaniczne. Uczęszczało do niej 135 uczniów, uczących się w dwóch klasach drugich i trzech pierwszych.
Kwiecień 1949 r. przyniósł zmianę dyrektora. Marian Waraksa został odwołany przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Białostockiego. Dyrektorem mianowano Józefa Rylskiego.
W roku szkolnym 1951/1952 Technikum Mechaniczne otrzymało zdewastowane budynki przy ulicy Kościuszki. Zakładem opiekuńczym placówki był Związek Zawodowy Kolejarzy, który udostępnił uczniom łaźnię kolejową. Szkołę podporządkowano Ministerstwu Przemysłu Drobnego i Rzemiosła.
Rok szkolny 1954/1955 przyniósł zmianę opiekuna szkoły. Został nim Centralny Związek Spółdzielczości Pracy, co przyniosło, poprawę bazy materialnej.
W roku szkolnym 1955/1956 do Technikum Mechanicznego uczęszczało 243 uczniów w 8 klasach, podzielonych na specjalności: remont obrabiarek i obróbka metali skrawaniem. Warsztaty szkolne obejmowały następujące działy: mechaniczny, skrawanie ręczne – ślusarnia, obróbka cieplna, spawalnictwo elektryczne i acetylenowe, montaż i remont obrabiarek.
W roku szkolnym 1967/1968 nastąpiły zmiany organizacyjne: utworzono 2-letnią zasadniczą szkołę zawodową o specjalności – zbrojarz betoniarz, reaktywowano technikum dla pracujących po 3-letniej ZSZ, zlikwidowano ZSZ o specjalizacji – ślusarz usługowy.
W roku szkolnym 1973/1974 odszedł na emeryturę dyrektor Józef Rylski, nowym dyrektorem został Kazimierz Jabłoński.
W roku szkolnym 1975/1976 decyzją władz Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy w Warszawie Zasadnicza Szkoła Odzieżowa CZSP w Suwałkach została połączona z ZSZ CZSP – ZSZ. Nasza szkoła zyskała nowe kierunki nauczania: technikum 5 – letnie: obróbka skrawaniem, budowa maszyn, precyzyjne, 3 – letnie naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych, technikum 3 – letnie wieczorowe obróbka skrawaniem, naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych i ZSZ mechanik samochodowy, elektrotechnik i monter aparatury radiowo – telewizyjnej, krawiec odzieży lekkiej, krawiec odzieży ciężkiej, obuwnik.
W roku szkolnym 1981/1982 dyrektor szkoły Kazimierz Jabłoński został wojewodą suwalskim, nowym dyrektorem ZSZ CZSP został Ryszard Butkiewicz.
W roku 1983 rozpoczęły się przygotowania do budowy nowego budynku szkoły. 3 października 1984 roku – wmurowano akt erekcyjny w fundament nowego budynku. W 1986 roku szkoła przeniosła się do nowego budynku przy ulicy Sikorskiego 21.
13 października 1987 r. nastąpiło uroczyste nadanie szkole imienia Karola Brzostowskiego - reformatora społecznego, właściciela ziemskiego, twórcy Rzeczpospolitej Sztabińskiej.
W 1991 roku dyrektorem został Zdzisław Siemaszko, a w latach 1992-1997 dyrektorem był Ryszard Mróz.
W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych ZSZ kształcił techników mechaników o specjalności naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych i budowa maszyn, techników odzieżowych o specjalności konfekcjonowanie dzianin, i stolarzy o specjalizacji meblarstwo. Liceum zawodowe kształciło krawców konfekcyjno-usługowych. W klasach zasadniczej szkoły zawodowej uczyli się elektromechanicy, mechanicy pojazdów samochodowych, stolarze i krawcy. W drugiej dekadzie lat dziewięćdziesiątych wprowadzone zostały klasy technikum samochodowego i ochrony środowiska.
W latach 1997-2007 dyrektorem szkoły był Zenon Gościewski. Od roku 2007 do 2012 dyrektorem była Elżbieta Boniszewska - Janczuk. Obecnie funkcję dyrektora pełni Joanna Woronko.
W Zespole zatrudnionych jest 60 nauczycieli, 19 pracowników administracji i obsługi (2 osoby od 1 listopada 2016 r. podejmą pracę w Żłobku Miejskim). W Technikum uczy się 457 uczniów
i 91 osób w ZSZ. Łącznie 548 uczniów.
Oferta szkoły jest modyfikowana, dostosowywana do potrzeb młodzieży i rynku pracy.
W związku z ubranżawianiem szkół zawodowych od 1 września 2016 r. z ZS nr 6 przeniesiono
do ZS nr 4 kierunek technik obsługi turystycznej. ZS nr 6 to branża drzewno – meblarsko – informatyczna.
W szkole podejmowane są działania w kierunku indywidualizacji procesu nauczania, organizowane są zajęcia pozalekcyjne, modyfikowany jest sposób oceniania i dotychczasowe metody pracy. W procesie dydaktycznym stosowane jest nauczanie wielopoziomowe i zróżnicowane, umożliwiające zdobywanie i pogłębianie wiedzy zarówno uczniom zdolnym, jak i napotykającym trudności w nauce.
Uczeniu się sprzyjają bardzo dobre warunki lokalowe oraz dobrze wyposażone pracownie,
jak również zaplecze sportowe w postaci hali sportowej i boisk.
Dokonywana jest diagnoza stanu potrzeb w zakresie wyposażenia niezbędnego do realizacji kształcenia zawodowego. Na bieżąco prowadzony jest nadzór nad efektywnym wykorzystaniem obecnego wyposażenia pracowni szkolnych i pozyskiwane są środki zewnętrzne (unijne)
na doposażenie istniejących pracowni w nowoczesny sprzęt i urządzenia.
W szkole realizowane są programy i projekty z udziałem m.in. środków organu prowadzącego szkołę i środków unijnych, w ramach których organizowane są dodatkowe zajęcia dające możliwości wyrównywania braków edukacyjnych, rozwijania kreatywności uczniów i ich zainteresowań, postaw przedsiębiorczych młodzieży oraz inne zajęcia pozalekcyjne.
Wszystkie te działania przyczyniają się do niewielkiego, jednak widocznego, wzrostu efektów kształcenia. Programy naprawcze realizowane od roku 2013, mające na celu podniesienie zdawalności egzaminów zewnętrznych dają oczekiwane efekty.
W Zespole prowadzona jest diagnoza problemów i potrzeb wychowawczych. Wnioski
z analizy realizacji programu wychowawczego i profilaktyki wykorzystywane są w celu modyfikowania organizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego.
Na szybkie reagowanie na problemy w zachowaniu i nauce uczniów pozwala również, wprowadzony w szkole dziennik elektroniczny, który umożliwia skuteczną komunikację nauczycieli
z rodzicami.
Młodzież angażowana jest do udziału w wielu inicjatywach szkolnych i pozaszkolnych.
W szkole działa szkolne koło wolontariatu, Grupa Aktywnej Młodzieży, szkolne koło filmowe, samorząd uczniowski.
