Dynamiczny rozwój nauki oraz technik komunikacji stawia nowe wyzwania przed szkołą, która, aby dotrzymać kroku zmianom cywilizacyjnym, powinna zaakceptować nowe cele i zadania określone w wymaganiach państwa stawianych wobec szkół i placówek oświatowych, uwzględniające takie planowanie pracy i procesów edukacyjnych, a także zarządzanie szkołą, by wydobyć potencjał ucznia, i wesprzeć go w działaniu, zgodnie z jego potrzebami i możliwościami. Nie bez znaczenia pozostaje wsparcie nauczycieli w tych procesach, stąd też nowy model wspomagania i doskonalenia pracy szkół i placówek, opierający się na diagnozowaniu pracy i dostosowania form doskonalenia do potrzeb szkoły, a nie jak dotychczas do zainteresowań i potrzeb poszczególnych nauczycieli.
Tym zagadnieniom została poświęcona dwudniowa konferencja pod znaczącym tytułem „Dokąd zmierza edukacja XXI wieku?”, zorganizowana w dniach 28-29 kwietnia 2015 r. przez Ośrodek Rozwoju Edukacji przy wsparciu Urzędu Miejskiego w Suwałkach. Do dyskusji zostało zaproszonych ponad stu pracowników jednostek samorządu terytorialnego, kuratoriów oświaty, dyrektorów
i pracowników placówek doskonalenia nauczycieli oraz poradni psychologiczno-pedagogicznych,
a także nauczycieli ze szkół i placówek oświatowych.
Organizatorzy, nawiązując do określonych wobec szkół i placówek oświatowych wymagań, zaproponowali dwa bloki tematyczne wykładów. Pierwszy dzień konferencji poświęcony został indywidualizacji metod nauczania, która, jak wskazują międzynarodowe badania, buduje właściwą atmosferę sprzyjającą uczeniu się oraz zaspokaja potrzeby i możliwości każdego ucznia. W drugim dniu uczestnicy dyskutowali na temat badań zewnętrznych i wewnętrznych jako narzędzi służących diagnozowaniu problemów szkoły oraz poszukiwania optymalnych rozwiązań w celu doskonalenia procesów edukacyjnych, w tym stosowania kształtującej informacji zwrotnej przy ocenianiu uczniów.
Wykłady, wsparte adekwatnymi ćwiczeniami, bazującymi na analizie konkretnych przypadków typowych dla praktyki szkolnej, stały się podstawą do twórczej dyskusji i wymiany poglądów. Uczestnicy i organizatorzy zgodnie podkreślali otwartość środowiska wobec konieczności zmian w przestrzeni edukacyjnej, wskazując jednocześnie, że budowanie holistycznego podejścia do ucznia i budowanie nowego modelu edukacji natrafia jeszcze na różnorodne ograniczenia, utrudniające ten proces, dlatego konieczna jest ciągła dyskusja o kierunku edukacji i wypracowywanie nowych rozwiązań.
